MIG/MAG – TIG AC/DC HF – MMA

Wybierając uniwersalne maszyny spawalnicze WELDER FANTASY 4W1  zyskujesz trwałe narzędzie do codziennej eksploatacji. Urządzenia umożliwiają spawania czterema metodami:

• MIG/MAG – wykorzystuje drut spawalniczy,
• TIG AC/DC HF – wykorzystuje nietopliwą elektrodę wolframową,
• FCAW – wykorzystuje drut samoosłonowy,
• MMA – wykorzystuje topliwą elektrodę otuloną.

Spawarki łączące wszystkie te metody znacząco usprawniają pracę oraz pozwalają zaoszczędzić cenne miejsce w warsztacie. Urządzenia wielofunkcyjne wyróżniają się wysoką sprawnością, niską wagą i zwartą, kompaktową konstrukcją. Urządzenia dedykowane są do prowadzenia profesjonalnych prac spawalniczych w takich gałęziach przemysłu jak motoryzacja, konstrukcje metalowe oraz wiele innych.

Spawanie MIG/MAG (ang. Metal Inert Gas / Metal Active Gas) – spawanie drutem elektrodowym w osłonie gazów obojętnych (MIG) lub aktywnych (MAG). Jako gazy ochronne najczęściej stosuje się argon, hel oraz mieszaniny tych gazów. Natomiast jako gazy aktywne – dwutlenek węgla lub jego mieszaninę z argonem. W metodzie MIG/MAG łuk elektryczny jarzy się między spawanym materiałem a elektrodą w postaci drutu. Łuk i jeziorko ciekłego metalu są chronione strumieniem gazu obojętnego lub aktywnego. Metoda nadaje się do spawania większości materiałów, po odpowiednim doborze drutu elektrodowego dla różnych metali.

Spawanie FCAW (ang. Flux-Cored Arc Welding) – Dzięki funkcji zmiany biegunowości możliwe jest spawanie bez gazu osłonowego, drutem samoosłonowym FCAW. Jest to metoda z wykorzystaniem samoosłonowego drutu rdzeniowego do spawania (we wszystkich pozycjach) stali o normalnej i podwyższonej wytrzymałości, nieprzekraczającej 510 MPa. Drut samoosłonowy może być używany w procesach spawania jedno i wielowarstwowego, przy użyciu źródeł prądu zarówno o płaskiej, jak i opadającej charakterystyce. Drut jest przeznaczony do ogólnych prac produkcyjnych, także w warunkach polowych, oraz do spawania konstrukcji, którym nie są stawiane wymagania odnośnie udarności. Natężenie prądu spawania DC(-).

Spawanie TIG  (ang.: Tungsten Inert Gas) – łuk elektryczny zajarza się w osłonie gazu obojętnego (argonu), między spawanym elementem a nietopliwą elektrodą, wykonaną z czystego wolframu lub wolframu z dodatkami. W trybie TIG lift-arc zajarzenie łuku następuje w chwili zetknięcia elektrody ze spawanym elementem; żeby uniknąć zanieczyszczenia spoiny atomami wolframu, należy ustawić niski prąd zwarciowy; w tym trybie trudno uzyskać wysoką jakość początkowego odcinka spoiny. W celu zupełnego wyeliminowania możliwości zanieczyszczenia spoiny wolframem, zaleca się, by elektroda nie dotykała spawanego elementu; w tym właśnie celu używa się bezstykowego zajarzania łuku przy wykorzystaniu wyładowań o wysokich częstotliwościach (HF). Metoda TIG polecana jest szczególnie, jeżeli chce się uzyskać dobrze wyglądającą spoinę bez pracochłonnej obróbki mechanicznej po spawaniu. Metoda polecana jest w szczególności do spawania stali nierdzewnych, żaro i kwasoodpornych, stopów aluminium, miedzi, magnezu, tytanu oraz wszystkich pozostałych metali i stopów spawalnych.

Spawanie łukowe elektrodą otuloną MMA (ang. Manual Arc Welding) – moduł redukujący napięcie spoczynkowe (biegu jałowego) obwodu wtórnego urządzenia). Zwiększa bezpieczeństwo i ogranicza ryzyko porażenia prądem. Funkcja wyłącza i włącza zasilanie spawania, gdy w trakcie spawania zmierzony zostanie opór między końcówkami elektroda – element spawany.